Dag 18-20

Hier dan het laatste verslag uit Turkije. Terwijl Manon vrijdagochtend het stukje schreef over de ballonvaart zijn Emma, Thijs en ik gaan fietsen (mountainbiken). Drie fietsen gehuurd en wij op weg. Na een paar kilometer bleek ik een lekke band te hebben, geen probleem we waren bij een ander fietsverhuurbedrijf en daar de band opgepompt. Vervolgens een pad opgegaan met onbekende bestemming…… Een grotkerkje bezocht en opnieuw had ik een lekke band. Weer terug naar de 2e fietsverhuurder en daar een andere fiets gehuurd. Opnieuw hetzelfde paadje op en dat ongeveer 6 kilometer gevolgd en toen hield het ineens op. Weer terug naar ons beginpunt en toen een ander pad gevolgd totdat we uitkwamen in een ander dorpje, Çavusin. Nadat we wat gedronken hadden in een cafeetje bleek nu de band van Thijs z’n fiets leeg te zijn. Geen fietspomp in de omgeving te bekennen! Dus met een lekke band door een woestijnachtig landschap weer terug. Dat was geen pretje…… Bij de 2e fietsverhuurder aangekomen, hebben we Thijs z’n band weer opgepompt en was ook mijn achterband weer gevuld. Toen terug naar het beginpunt en de fietsen ingeleverd. Omdat ik een 2e fiets had moeten huren wilde ik die kosten verhalen op de 1e verhuurder. Maar dat ging zo maar niet….. Het ging om 20 Lira (€7,-) maar de “manager” van de fietsshop verstond ineens geen Engels meer. Sterker nog ik moest extra betalen omdat we met lekke banden waren terug gekomen! Ik weigerde hem extra te betalen en hij mij. Zo ontstond er midden op straat een ordinaire scheldpartij! Hij begon ineens met contracten te zwaaien die ik niet eerder gezien had en waarin stond dat ik verantwoordelijk was voor eventuele schade. Hij dreigde de “Jandarma” te bellen. Prima, bel ik ondertussen de “Polisi”. Beiden zijn een soort van politie, wat het verschil is weet ik niet eens. Maar omdat het te betalen bedrag gelijk was aan wat hij mij schuldig was heb ik hem een hand gegeven, me omgedraaid en ben weggelopen. Ondanks dit avontuur was het een leuke ochtend.
Na een late lunch hebben we met z’n allen het Göreme openlucht museum bezocht. Evenals de ondergrondse stad was dit ook indrukwekkend. Omdat we later op de avond nog naar een show met Derwish dansen gingen hebben we al vroeg gedineerd. Dat restaurant was vlakbij de fietsverhuurder van die ochtend. Daar werd ik door een ober nog aangesproken over de afloop van het tumult die ochtend. Blijkt dat die praktijken daar dagelijks voorkomen! Goedkoop fietsen, scooters en quads verhuren en dan na afloop extra geld eisen voor zgn schade. Ik heb het verhaal ook doorgegeven aan de eigenaar van ons hotel omdat hij een reclameposter van dat verhuurbedrijf had hangen. De oplichtingspraktijken waren ook bij hem bekend, maar vrijwel ieder verhuurbedrijf maakt zich hier schuldig aan volgen hem. Altijd oppassen dus.
Zaterdagochtend weer vroeg opstaan om op tijd de auto in te leveren op Kayseri airport. Dat ging zonder problemen. In ruim 2 weken hebben we 2140 km afgelegd. Na een vlucht van precies een uur kwamen we weer aan in Istanbul. We zijn nu in Gebze, een voorstad ten oosten van Istanbul en daar verblijven we in het LifePort complex, een soort van Turkse “Centerparcs”. We werden ondanks dat we te vroeg waren om in te checken, hartelijk ontvangen en naar onze bungalow gebracht. Een kleine living, luxe badkamer en twee kleine slaapkamers. De bungalow heeft uitzicht op het zwembad. Prima geregeld dus. We hebben eerst even lekker geplonsd in het toch wel koude water. Het was wat het weer betreft de minste dag van de vakantie. Na de plons een lunch en toen weer allemaal lekker op de ligbedden aan het zwembad. Het tot twee maal toe vroeg opstaan deze week begint toch een beetje zijn tol te eisen. Dacht ik gezellig met mijn gezin nog even wat bij te bruinen hoor ik ineens naast mij een licht gesnurk en ook Emma’s ogen bleken te zwaar om nog te lezen en onder Thijs zijn handdoek vandaan klonk een zware ademhaling. Kortom iedereen bleek zijn slaap in te halen. Dus dan maar lekker mijn boek uitgelezen. Vanavond heerlijk in de tuin van het complex gegeten met live muziek van 2 gitaristen die alle bekende Turkse hits speelden. Na het eten nog een kaartje gelegd maar we kregen het koud! Nogal een verschil, het is nu een graad of 24-25, gisteren in Göreme was het bijna 40 graden. Maar zo kunnen we alvast wennen aan het weer in Nederland. Morgen gaat om 8.00 uur de wekker. Na het ontbijt de koffers weer inpakken en dan met een taxi (nog even regelen) naar de luchthaven. Omstreeks 15.15 zullen we aankomen op Rotterdam airport.
Groetjes, Barry, Manon, Emma en Thijs