dag 23-25

Zondag 14 – dinsdag 16 augustus

Drie dagen lang lekker helemaal niets doen. Heerlijk! Na 3 weken rondreizen en de vele indrukken waren we even “sightseeing moe”. Hier op het eiland is ook van alles te doen. Tempel of marktbezoek, jungletochten, olifantrijden enz. enz. Maar nu even niet. De weersvoorspellingen waren niet echt gunstig. Het Thaise KNMI had een waarschuwing gegeven voor veel wind en zware tot zeer zware regenval in diverse provincies in het noorden en oosten, precies die plaatsen waar wij de afgelopen weken waren, maar ook voor het zuidoosten, daar waar wij nu dus zitten. Maar dat viel enorm mee. Wel veel wind. Zeker als je ’s avonds in de bungalow zit en je hoort de wind om het dak gieren dan verwacht je juist een flinke gure najaarsstorm maar als je dan buiten komt dan staat de verwarming nog steeds op 29-31 graden. Ook met de regen viel het erg mee. Die paar buitjes in de afgelopen dagen mogen eigenlijk niet die naam hebben. Maar het kan ook anders gezien de beelden die ons bereiken van hevige overstromingen in andere delen van het land. En zelfs hier op het eiland zijn de verschillen enorm. Bij ons aan de oostkust waait het dan af en toe flink en valt er af en toe een buitje, aan de westkust regent het bijna de hele dag. Of het er mee te maken heeft weet ik niet maar zaterdag is daar een Duitse toerist (56) verdronken en zondag een Engels meisje (19). En ook de jungle is hier niet zonder gevaar. Maandagochtend hoorde ik een paar keer een helikopter over vliegen. Bleek dat die op zoek was naar 2 Engelse jongens die zondagavond niet waren terug gekeerd van een tocht door de jungle en daar waren verdwaald. Uiteindelijk zijn ze toch gevonden.
We zitten dus aan de oostkust en daar is werkelijk niets te doen. Als je van rust houdt is dat heerlijk. Naast ons, kleine, resort liggen nog 2 kleine resorts. Ook daar is het rustig. Nadeel is wel dat je dus op het resort moet blijven en daar rekent men behoorlijke prijzen voor eten en drinken. Maar naar NL begrippen nog steeds goedkoop. Ik ben zondagmiddag even op de fiets gesprongen om ergens een paar flessen drinken en wat zakken chips/koekjes/snoep te halen. Nou dat was eens maar nooit weer. 8 Kilometer verderop kwam ik de eerste gelegenheid tegen om wat te halen. Maar het is hier nogal heuvelachtig….. bergop ging nog wel, al moest ik soms afstappen en de laatste paar meter lopen. Maar die berg gaat aan de andere kant ook even stijl weer naar beneden…… Toen ik dan ook met een noodvaart naar beneden ging en zelfs een auto dreigde in te halen begreep ik ook wel dat ik het iets rustiger aan moest doen en dus ook op de afdalingen eerst een stuk moest lopen.
Met een taxi naar de andere kant van het eiland kan natuurlijk ook. Maar waarom? Daar zijn veel meer toeristen en liggen de prijzen ook hoog, plus de taxikosten. Dus we blijven lekker hier. Dus drie dagen helemaal niets doen. Een beetje zwemmen in het zwembad, luieren in een strandstoel, een spelletje doen en af en toe met een kano de zee op. Maandagochtend zag ik in de boekenkast in het restaurant het boek “Levenslang in Thailand-Het verhaal van Pedro Ruijzing” liggen. Een aangrijpend boek over het waargebeurde verhaal van een Nederlander die zich had laten verleiden om 2 kilo drugs te smokkelen van Thailand naar Nederland. Op de luchthaven werd hij betrapt en door direct te bekennen werd zijn doodstraf omgezet naar levenslang. Niet veel later werd dat verminderd naar 40 jaar. Maar liefst 9 jaar heeft hij onder erbarmelijke omstandigheden vastgezeten in de beruchte Bang Kwang gevangenis in Bangkok. Door oa bemiddeling van koningin Beatrix kwam hij in 2004 vrij. Een boek wat ik één adem , ehh anderhalve dag, heb uit gelezen.
Nu maar hopen dat de wind morgen iets afneemt. Omstreeks 12 uur worden we opgehaald en moeten dan eerst een uur met de boot. Of misschien nemen we nu een andere pier en duurt de overtocht maar 30 minuten. Daarna volgt nog een rit van 5-6 uur naar Bangkok voor de laatste paar dagen.

Groeten vanaf Koh Chang,
Barry, Manon, Emma en Thijs