Dag 5

Om iets voor zeven ging vanochtend de wekker. We hadden met Paul en Bussaya afgesproken om 7.30 te ontbijten. Daarna de koffer weer inpakken om even later met een korte transfer weer bij de pier afgezet te worden. De zee was veel rustiger dan gisteren en 40 minuten later zaten we al weer in de minivan richting Pattaya. Daar was de eerste stop bij de Sanctuary of Truth. Een enorm teakhouten gebouw met prachtig houtsnijwerk wat direct aan het strand bebouwd is. Het is een mix van een tempel, kasteel en kathedraal maar het wordt uiteindelijk een museum. Al sinds 1981 wordt er aan gebouwd en het is nog niet klaar. Dat zal ook niet snel gebeuren want door de ligging direct aan zee, tast de zoute zeewind het hout aan waardoor het eigenlijk continu gerestaureerd wordt. Minpunt was dat we verplicht aan een groepstour moesten meedoen. Die duurde ongeveer 45 minuten en daarna mochten we zo lang als we wilden vrij rondlopen. We kwamen ogen tekort! Overal waar je maar keek zag je prachtig houtsnijwerk waarin religieuze symbolen uit een aantal Aziatische landen waren verwerkt. Het is tevens als opleidingscentrum ingericht om traditionele ambachten voor uitstereven te behoeden. Om daar te komen moesten er een aantal trappen worden genomen. Maar door toedoen van Bussaya werd er er voor Manon een busje geregeld om beneden te komen en mocht zij in het gebouw van de lift gebruik maken. Na de lunch bezochten we Wat Huay Yai. Een tempelcomplex waar een gemummificeerde monnik ligt opgebaard en die vervolgens is verguld. Een heilige plaats voor vele Thai. Daar heeft Manon met Bussaya een paar wierrookstokjes aangestoken en een paar beelden met bladgoud beplakt en ondertussen mocht ze een wens doen. Daarna hebben we samen nog 2 waxinelichtjes in de kleur van onze Boeddhadag aangestoken en in een waterbak laten drijven. De volgende stop was bij Wat Yansangwararam. Een enorm uitgestrekt tempelcomplex waar we met een treintje werden rondgereden van de ene bezienswaardigheid naar de andere. Het bijzondere daar was dat er van de belangrijkste/heiligste Thaise monniken uit de geschiedenis wassen beelden waren gemaakt. En dat het een koninklijke tempel was. Weer een klein eindje verder was er een stop bij het Anek Kuson Sala museum. De grootste collectie Chinese kunst buiten China. Er stonden zelfs 12 originele krijgers van het beroemde terracotta leger uit China. Leuk om een keer te zien. De laatste stop was bij Khao Chi Chan. Een halve heuvel is daar weg gehakt om de lokale bouwsector van materialen te voorzien. Ter ere van 50 jaar koningsschap van Bhumibol is dit in 1996 aangelegd op aanraden van de toenmalige oppermonnik omdat die voelde dat het toch wel zonde was van die mooie berg. Op de nieuw onstane stijle wand is een Boeddhabeeld lasergegraveerd en vervolgens met goud opgevuld. Het beeld is maar liefst 109 meter hoog en 70 meter breed. Na een kort bezoek aan het enorme beeld gingen we naar het Swan Lake hotel in Sattahip waar we nog even de tijd hadden om in het zwembad verkoeling te zoeken want het was vandaag wel erg heet.

Groetjes uit Sattahip,

Barry [e-38] Manon