Dag 12

Opnieuw ging de wekker weer erg vroeg. De bedden hebben hier een matras van beton dus de eerste nacht hadden we beroerd geslapen. Manon had om een extra dekbed gevraagd en die gebruikte ze dubbelgevouwen als een extra matras. Door alle indrukken van gisteren vielen we als een blok in slaap. We maakten kennis met Simone, een Nederlandse vrouw die samen met haar dochter door Thailand reist en die we deze dag nog wel vaker zijn tegengekomen. Klokslag 6.00 stond Bang, onze gids, al weer met de chauffeur klaar voor onze 2e dag in Kaeng Krachan NP. Nog voordat we de ingang van het park bereikt hadden, waren er al diverse stops gemaakt om bijzondere vogels te spotten. Opnieuw was de eerste stop er weer eentje om een paar neushoornvogels en gibbons te spotten. We reden weer verder en zagen verse olifantenpoep op de weg liggen en afgebroken takken. Deze keer was het niet Jumbo die we gisteren zagen, maar zijn neef. Echt uniek dat we nu 3x achter elkaar daar een olifant zien want het park is zo enorm uitgestrekt (Overijsel en Drente samen) dat het net een grote prijs uit de loterij is. Helaas bleef dit beest grotendeels verscholen achter de bamboebosjes en struiken zodat er bijna geen mooie foto van hem te maken was. Door naar het bezoekerscentrum. Daar troffen we het weer want er zaten een flink stel brillangoeren in de bomen. Maar er was onder die beesten flinke paniek. De gids wist te vertellen dat ze elkaar waarschuwden voor gevaar en dat dat gevaar wel eens een luipaard kon zijn. De opwinding werd nog groter toen er even later verse sporen van een grote katachtige werden aangetroffen. En het werd helemaal feest toen ook de sambarherten, die we helaas niet gezien hebben, ook elkaar begonnen te waarschuwen voor gevaar. Manon had ondertussen een mooi plekje gevonden om wat foto's van vogels te nemen. Mooie foto's van een groene vogeltjes (Kopersmid) die moeilijk te spotten waren tussen het groene gebladerte. De gids vroeg of hij haar foto's even mocht zien en viel toen bijna achterover van verbazing. Tussen de foto's van de vele Kopersmidvogeltjes, zaten er ineens foto's bij van de Harlekijnbaardvogel. Ook een groen vogeltje maar dan met een rode keel. Snel kwamen alle andere birdwatchers en zelfs de boswachter aangerend met hun apparatuur om ook deze vogel te fotograferen. Niet eens zo'n heel bijzondere vogel, want hij komt vrij veel voor in Zuid-Thailand. Maar zo noordelijk was deze vogel nog nooit gespot. Voordat we verder gingen liepen we nog een beetje in de omgeving van het parkrestaurant. Ineens maakt onze Freek Vonk een snoekduik naar de grond en staat weer op met een kleine slang in de handen. De naam weet ik niet, maar ik mocht het beest niet aanraken en op afstand blijven want het beest scheen behoorlijk giftig te zijn. Daarna gingen we weer in onze safaritruck vereder het bos in. Veel bijzonders zagen we niet. Na de lunch weer opnieuw een rondje gereden en toen hadden we weer geluk. Bij een waterplas zat een enorme groep Beermakaken. Het typische aan deze dieren is hun rode gezicht. Weer enorm veel geluk want toen we een kwartiertje later weer langs die plas reden was er geen aap te zien. Even verderop wel weer een andere groep. Hoe de gids weet, dat dit een andere groep was, is voor ons nog een raadsel. Terwijl Manon weer vogels ging spotten ging ik (Barry) met de gids de Pranburi stream trail lopen. Behalve een gigantische rups, duizenden mieren, 3 spinnen en een paar hagedissen zijn we niets tegengekomen. Maar alleen al het lopen over zo'n trail, niet wetende wat je tegen gaat komen is al een belevenis. Net op het moment dat we bij het eindpunt waren aangekomen, waar Manon ons al met de chauffeur stond op te wachten, begon het behoorlijk te regenen. Tja.... we zijn tenslotte in een tropisch regenwoud... Op de weg terug weer even flinke opwinding. Manon had, dacht ze, een vos of misschien wel een wolf gezien. De gids ook maar die wist te vertellen dat het om een Dhole ging, een Aziatische wilde hond, zeer bijzonder want die had hij zelfs nog nooit daar gezien. Iets na zessen waren we weer terug in de Baan Maka Nature Lodge. Iets minder avontuurlijk dan de dag ervoor maar nog steeds heel bijzonder.

Groetjes uit Ban Dan Ngon (Kaeng Krachan NP)

Barry [e-38] Manon