Mukdahan

Vanochtend konden we een beetje uitslapen. Gisterenmiddag hadden we in Baan Na Jok al het huis van Ho Chi Minh bezocht en daardoor konden we vanochtend wat later weg. De 1e stop was nog in Nakhon Phanom. Daar bezochten we de Heilige Anna kerk. In deze regio zijn vele Vietnamese vluchtelingen en die hebben het Katholieke geloof meegenomen naar het overwegend Boeddhistische Thailand. Een vreemd gezicht zo'n moderne kerk (1972) hier in Thailand. Toen we daar aankwamen was alles gesloten maar na overleg met een non die in de buurt aanwezig was en die ons naar de koster verwees en die op zijn buurt weer iemand waarschuwde, konden we even later de kerk betreden. Daar was een non bezig om de verdorde adventskrans op te ruimen.. Daar in de kerk even rondgekeken en nog een kleine donatie gedaan. De volgende stop was in het oude stadhuis van Nakhon Phanom. Nu een soort van museum met foto's van allerlei belangrijke mensen voor het stadje. Na een ritje van een uur langs de Mekong kwamen we aan in That Phanom. Daar bezochten we de Wat Prah That Phanom, de meest vereerde tombe van heel Noordoost Thailand. Daar was het zeer druk met bedevaartsgangers die allemaal 3 rondjes rondom de tombe liepen. Het geheel deed ons aan Mekka denken.... Het contrast met de kerk eerder vanochtend kon niet groter zijn. Daarna door naar Mukdahan onze eindbestemming van vandaag. Mukdahan is ook de geboorteregio van onze gids. De eerste stop was bij een Vietnamees restaurant voor de lunch. Daar stonden uiteraard loempia's op het menu. Daarna een stop bij de 2e vriendschapsbrug tussen Thailand en Laos. Daar ook weer een soort van musum bezocht. Door naar de Ho Kaeo, een obervatietoren even buiten de stad. Vanaf die toren een mooi uitzicht over de stad en over de Mekong. Daarna naar de Indo-China markt. Geen idee waarom die zo heet, waarschijnlijk door de vele verkopers uit Laos en Vietnam. Maar eigenlijk een markt zoals in iedere ander plaats in Thailand. Daar al wel de eerste souvenirs gescoord. We kwamen mooi op tijd in ons hotel, het Ploy Palace. Een nogal grootse naam voor een hoop vergane glorie. Maar er was een zwembad en we waren op tijd! Maar...... dat was even een tegenvaller. Het zwembad ligt de hele dag in de schaduw en was daardoor verschrikkelijk koud. Te koud voor ons in ieder geval. Dat zwemmen komt dan later nog wel. Toen stond ons de volgende uitdaging te wachten. Waar gaan we eten? Het hotel trok ons niet zo en Google gaf ook geen echte oplossing. Dus dan maar de straat op en we zien wel waar we uitkomen. Maar al direct aan het einde van de straat zagen we 2 restaurantjes. De eerste was helemaal leeg, bij de tweede zaten een aantal locals. We zitten in een gebied waar amper toeristen komen en waar ook bijna geen Engels gesproken wordt. De menukaart was dan ook alleen in het Thaise schrift. Nu heb ik wel Google-translate maar "gestoofde darmen" of "gehakt varkensgezicht" leken mij niet helemaal de juiste vertaling.... Uiteindelijk heb ik toch gebakken noedels met garnalen besteld en Manon kipgehakt met rijst. Alleen de toevoeging "mai phed" (niet pittig) werd of niet goed begrepen of niet goed uitgevoerd want na 2 happen stond haar mond in brand..... De ober, een jochie van een jaar of 12, zag het, pakte het bord en bracht het weer terug naar de keuken. Toen hij terug kwam was het beduidend minder heet maar nog steeds dat je dacht van nou.... De rekening van 310 THB (€8,25) was natuurlijk weer een lachertje.

Groetjes uit Mukdahan,

Barry [e-38] Manon