Dag 11

Vanochtend een beetje uitgeslapen en na het ontbijt zelf met een grabtaxi naar Nan gegaan. Ons doel was om de plaatselijke Wat Phu Min te bezoeken, een tempel met ruim honderd jaar oude muurschilderingen. Juist deze muurschilderingen maken dat deze tempel bekend/berucht is. Want wie verwacht er nu tekeningen van martelwerktuigen, erotische afbeeldingen en copulerende aapjes in een Boeddistische tempel? Het vierhoofdige Boeddhabeeld was helaas aan het zicht onttrokken ivm renovatie. Buiten de tempel nog een leuk plaatje geschoten van een muziekgroep die een fotosessie deed. En als je toch in Nan City bent mag een bezoek aan de frangpani tunnel niet ontbreken. Vervolgens op zoek naar een kledingwinkel waar Manon een paar nieuwe broeken kan kopen want inmiddels is ze uit 2 broeken gescheurd. Helaas hebben we geen winkel kunnen vinden met broeken in haar maat. 5XL bleek in de praktijk veel kleiner uit te vallen dan de 2XL die ze aan had. Vervolgens in een lokaal restaurantje de lunch genuttigd. Dat was geen succes.... De menukaarten zijn hier alleen in het Thais en met behulp van een vertaalapp dachten we iets lekkers te hebben uitgezocht. Barry noedels met varkensvlees, Manon een wontonsoep. De noedels waren nog wel te doen, maar het vlees was slachtafval.... De wontonsoep van Manon was zeer pikant en erg zuur..... Snel wegspoelen met cola en sprite en weer verder. Manon nam een grab terug naar het resort en Barry huurde een fiets en heeft nogmaals de stad verkend en 2x genoten van heerlijke koffie bij een Amazon. Manon heeft zich vermaakt aan het zwembad.

Groeten uit Nan,

Barry en Manon