Dag 17

Gisteren via Rentalcars.nl last minute een auto gehuurd en die konden we vandaag ophalen. Barry ging met een grab naar het verhuurkantoor om de auto op te halen. Niks bijzonders toch....... Daar eenmaal aangekomen was de deur van het kantoortje open en ook van de naast gelegen werkplaats maar er was niemand te zien. Naar de receptie van het naastgelegen Hua Hin Grand hotel gelopen en daar maar even gevraagd. Schouderophalend werd mij duidelijk gemaakt om terug te gaan en maar te wachten. Op de deur stond echter een telefoonnummer, dat gebeld en ik kreeg een Thais sprekende dame aan de lijn. Duidelijk gemaakt dat ik voor een "open" deur stond maar dat er niemand was. Een paar minuten later kwam er dan toch een man op een brommer aan, zei mij goedendag en ging zitten bellen. Toen hij klaar was ging ik naar hem toe, hij sprak echter geen woord Engels. Beetje vreemd voor iemand van een autoverhuurbedrijf... Na nog een kwartier wachten was ik het beu en vroeg nogmaals via google translate waar het wachten op was. Toen werd het de man duidelijk. Bleek ik bij het verkeerde kantoor te staan, moest één deur verder zijn.... Alles was online al geregeld dus binnen 5 minuten kreeg ik de auto mee, een Toyota Vios, semi-automaat en met een dikke ton op de teller. Al heel snel was ik aan de auto gewend en reed ermee door het drukke stadsverkeer van Hua Hin, terug naar ons resort. Omdat we nu een auto hebben kunnen we dus verder weg. Ik ken Hua Hin en omgeving al redelijk goed, maar afgelopen week viel mijn oog op een bestemming die ik nog nooit eerder had gezien, Klong Khao Daeng. Ongeveer 60 km ten zuiden van Hua Hin, in het Sam Roi Yot NP. Na een uurtje rijden kwamen we daar aan. Enigszins bekend terrein want in de winter 2022/23 waren we met het gezin ook in deze omgeving geweest. (ananas.....) Daar hebben we een boottochtje door de mangrovebossen gedaan. Leuk om te zien waren de mudskippers (slijkspringers). Dat lijken amfibieën omdat ze half in het water en half op het droge (modder) leven, maar het zijn toch echt vissen. Voordat we nog een klein stukje de zee op vaarden, kwamen we nog voorbij een alleraardigst restaurantje waar we later hebben geluncht. Via een alternatieve route reden we terug. Daar kwamen we voorbij de Sai cave. En nu we er toch zijn dan ook maar even stoppen. Die grot lag echter op 280 meter hoogte, Barry heeft een poging gewaagd, maar is na 200 meter toch teruggegaan omdat het "pad" geen pad meer was. We gingen weer verder de volgende stop was het Pranburi forest park. Dat bleek toch een opgave te worden want Google maps stuurde ons prima de goede kant op maar vergat dat we brug over moesten die geen brug meer bleek te zijn...... (datzelfde bruggetje waar ik in dec 2022 nog wel met de fiets overheen ben gegaan) Een omweg van 20 km en we kwamen vanaf de noordkant het park binnen. Daar hebben we over de goede houten vlonderplanken een half uurtje door het schitterende mangrovebos gelopen. Tenslotte via Khao Tao weer terug naar Hua Hin. Het is dinsdag vandaag dus dan is een bezoek aan de Pae Mai (dinsdag) markt een must. In het donker rijd ik niet, dus met de grab daar naar toe. Die markt is echt voor locals, toeristen zie je er amper en souvenirs al helemaal niet. Daar voor een paar baht een aantal heerlijke lekkernijen gehaald, plus diverse snacks voor de komende paar dagen.

Groeten uit Hua Hin,

Barry en Manon